悔

  
                            悔
  
                       呼吸晨的清新，
                       悔，没有唤醒你。
                       拂散浓雾的，
                       只有我的孤单只影。
                       品味夜的细腻，
                       悔，没有携着你。
                       踩碎湖中淡淡的月影，
                       萧索的漫吟，无声的抽泣。
                       茫然抬起头，
                       迷惑的眼帘中，
                       映入了你，
                       带泪的眼晴。
                       哦，原来我已把你惊醒，
                       对不起......